Esmijn werkt als verpleegkundige op Forensisch Psychiatrische Afdeling Kompas, onderdeel van de Pompestichting.
‘Mensen hebben vaak een duidelijk beeld van het werk in een ziekenhuis, maar niet altijd van het werk in de forensische zorg. Eigenlijk verschilt het niet zo veel van elkaar: in beide gevallen hebben patiënten zorg nodig. In de forensische zorg kijken we vooral naar de mentale gezondheid. Hoe zit een patiënt erbij? En waar kan ik hem of haar bij ondersteunen?’
‘Ik heb hiervoor als verzorgende in de ouderenzorg gewerkt. Daar ben ik in aanraking gekomen met psychiatrische zorg. Dat vond ik heel interessant. Daarnaast wilde ik mijzelf graag verder ontwikkelen tot verpleegkundige. Eén plus één werd twee toen ik kon starten met de duale verpleegkunde opleiding bij Pro Persona. Spannend, maar een mooie kans. Tijdens mijn opleiding liep ik stage bij FPA Kompas. Dat beviel goed. Gelukkig was er daarna de mogelijkheid om hier te blijven werken.’
‘Voordat ik op FPA Kompas stage liep, had ik mij goed ingelezen. Ik verwachtte dat ik continu heel oplettend moest zijn en dat is ook zo, maar je leert daarmee omgaan. Nu ik hier al een tijd werk, kan ik zeggen dat de forensische zorg me heel goed bevalt. Werken bij een forensische psychiatrische afdeling klinkt misschien spannend, maar alles is hier juist heel goed georganiseerd. Vanaf dag één voelde ik me op mijn gemak. Ik ken mijn collega’s en patiënten goed. Daarnaast ben ik ervoor opgeleid om met deze doelgroep te werken.’
‘In de ouderenzorg was ik gewend aan een hoge werkdruk en minder één-op-één tijd met patiënten. Bij FPA Kompas heb ik meer tijd om écht contact te maken met patiënten. Ook is er meer ruimte om zelf je werk in te richten. Hierdoor kan ik beter inspelen op de behoefte van de patiënt op dat moment.’
‘Patiënten op FPA Kompas zijn voor de rechter verschenen en hebben een straf opgelegd gekregen. Daarnaast hebben zij een psychiatrische of psychische stoornis. In de behandeling kijken we zoveel mogelijk naar wat een patiënt wel kan. Het is mooi om te zien als een patiënt kleine stappen vooruit maakt.’
‘Patiënten kunnen niet altijd goed praten over hun emoties. Vaak hebben zij in hun leven al veel hulpverleners gezien. Dat maakt een vertrouwensband opbouwen soms moeilijk. Het helpt dat ik van nature een gevoelsmens ben. Ik merk emoties op en maak deze bespreekbaar. Op die manier bouwen we stap voor stap het vertrouwen op.’
‘Iedere collega wordt gewaardeerd om zijn of haar eigen kwaliteiten. Je merkt dat collega’s echt zichzelf kunnen zijn. Dat komt de werksfeer ten goede en daarmee ook de zorg die we bieden.’
‘Als team werken we de-escalerend en proberen we incidenten voor te zijn. Als er bijvoorbeeld een gespannen sfeer hangt, maken we dat bespreekbaar voordat het escaleert. Door duidelijk en consistent te zijn naar patiënten, borgen we de veiligheid. Verder zijn we als team goed op elkaar ingespeeld. We zorgen niet alleen voor patiënten, maar ook voor elkaar.’
‘Heb je interesse in de psychiatrie, maar twijfel je nog over de forensische psychiatrie? Zet je vooroordelen opzij. Ook deze patiënten verdienen een kans. Kom eens langs en laat je verrassen!’